Wiodący innowatorzy w zaawansowanych twardościomierzach

Pomiar twardości Brinella jest najstarszą, powszechnie stosowaną obecnie metodą mierzenia twardości. Została wynaleziony w Szwecji przez dr Johana Augusta Brinella w 1900 roku. Próba ta jest często wykorzystywana do określania twardości odlewów i odkuwek, których struktura ziarnista jest zbyt twarda, aby można było przeprowadzić dokładne testy Rockwella lub Vickersa.

Metoda pomiarowa Rockwella, określona przez normy ISO 6508 i ASTM E-18, jest najczęściej stosowaną na świecie metodą oznaczania twardości materiału i jest odpowiednia dla prawie wszystkich metali oraz w pewnym stopniu dla tworzyw sztucznych. Próba Rockwella mierzy stałą głębokość wgłębienia wytwarzanego przez określoną siłę/obciążenie na określonym wgłębniku.

Pomiar twardości Vickersa został opracowany w 1924 roku przez Smitha and Sandlanda w Vickers Ltd. jako alternatywa dla metody pomiaru twardości materiałów Brinella. Pomiar Vickersa jest często łatwiejszy do zastosowania niż inne testy twardości, ponieważ wymagane obliczenia są niezależne od wielkości wgłębnika, a wgłębnik może być stosowany do wszystkich materiałów niezależnie ...

TWynikowe wgłębienie Knoopa nie jest symetryczne tak jak wgłębienie Vickersa i będzie podlegało większym wahaniom wynikowej wartości twardości podczas pomiaru według skal Knoopa, zwłaszcza poniżej 200 gf. Twardość Knoopa zwykle służy do określania twardości warstw cienkich, chociaż przy 500 gf, normy takie jak ASTM podają przeliczenia wyników Knoopa na inne skale twardości. Próby Knoopa nie są...